Gülşehir de bir yabancı,
Ama iki candan dost.
Biri ramço dayı, diğeri boyacı.
Tarsus'un bağrından kopup gelmiş ramço dayı,
İstanbul’dur onun sevdası, ilacı.
Gönlü zengindir, cüzdanı acı.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta