Gerçeğin Yolu Şiiri - Salim Diyap

Kaçtım…
Ardımda toz bulutları,
önümde uydurduğum masallar.

Gözlerimi kapadım,
belki dünya karanlık olur diye,
karanlıkta bile
adım adım beni izliyordu hakikat.

Her köşe başında bir yüz,
her sessizlikte bir fısıltı:
“Beni sen çağırdın,
kaçışın benim davetiyemdi”

Uzak yollsts
dolambaçlı patikalara saptım;
orada da
kendimi yüzüme bakarken buldum.

Meğer gerçek,
varış noktam değil,
kaçışımın kendisiymiş.