Gerçeği Müjdeliyor İlim Şiiri - Kasım Ko ...

Yazgıda bir kayıt yeri,
Elinde, mürekkep izi bir sayfa...
Dizeleri tarıyor, gözden geçirerek.
Hafızalardan ışık akıyor, cildin kalbindeki bilgilere.
Kağıt, bilgelikle fısıldıyor, insanların ezelî arayışına.
*
Sen, ey Eflatun'a gönül vermiş, genç okur,
Sana ne yapabilir, kapağı kalın bir kaynak.
Bu büyük keşfin, bir nedeni var elbet,
Kim bilir, belki kadim bir merak,
Belki de hürriyet...
*
Yazgıda bir kayıt yeri,
Toz konmuş kenarına.
Harf nidasıyla, İskender'i versem emrine.
Düşünür kalemler için, mürekkep toplasam günler boyu.
Alimlere sayfa açın ruhta,
Onlarla son bulacak, cehaletin soyu.
*
Yazgıda bir kayıt yeri,
Zihninde cevapsız, yığınla kavram.
Gerçeği yakarak, düzen mi kurulur Kleopatra'ya?
Kain'i salarak, yol mu açılır sonraya?
Hangi vadedilen, acı suyunu içti gönlümün?
Hangi yırtıcı kopardı bağını, el fenerimin.
*
Yazgıda bir kayıt yeri,
Sırtında binlerce anlam oku,
Susmayı unutan zihinler, kuyu kazıyor,
Bilinç diye yalvarıyor,
Bilinç...
Habil'in ruhu uzakta değil, hızla yaklaşıyor,
Öte yanda Taliban'ın yandaşları...
Şakağa saplanan her soru, Hipokrat'ı zorluyor.
*
Yazgıda bir kayıt yeri,
Siyah kapağında, eski koku.
Etrafında birkaç örümcek, iplik ağlar örüyor.
Uyan diye, derinlerden bir ses yükseliyor.
Korkuya kapılıyor, bilginin kör düşmanları.
Nemrut diz çökmüş, tükendi bütün mazeretleri.
*
Yazgıda bir kayıt yeri,
Taliban gündüz nöbetinde,
Kuşanıyor bilgeliğini felsefe, mukaddes bilginin özünden,
Sayfasında tonlarca bilgi, Babil'den aktarılan.
Her yerde, zamanın inkar ettiği, fikir nehri,
Anlam çığlıkları atıyor, aklın ibadeti.
Yalvaran parmakları, kitaba kapanırken,
Hakan'ın fermanıydı, ışığı getiren.
Ah güzel kaynak,
Biliyorum, sen hiç boş kalmadın, okunurken.
Nasıl konuşacaksın, sözcük yüzü görmeden.
Nasıl dolacaksın!
Oysa ki, Kevser tadındaydı dudağındaki fatiha,
Sen yine de, aydınlat,
Gerçeği müjdeliyor ilim.