Bahardan bir gün adım adım
Gençliğim ve ben el ele
Güzel duyguları ve sevda yükünü bir kenara itip,
Yüreğimin en ücra köşesindeki duygu tozlarımdan arınarak o güzelim gülleri dalında bırakıp.
Hayatın toz pembe karanlığına doğru, adım adım yürümek zorumuza gidiyordu..
İnsanın kiri topraktı.
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
