Gencay Coşkun Şiirleri - Şair Gencay Coşkun

Gencay Coşkun

Kafası basmıyordu
Rüzgarın
Eseceği yönü
Güneşe soruyordu
Güneşse hiç oralı olmuyordu
Çünkü o hep buralıyım

Devamını Oku
Gencay Coşkun

Çöl fırtınası gönlümde
Her yer toz duman
Tozları silmek
İzlerini bulmak
Çok zor içimin kalıntılarının
Her adımda başka bir tuzak

Devamını Oku
Gencay Coşkun

Yerim bambaşkaydı
Ellerim
Kollarım bağlıydı
Bir pamuk ipliğindeydim
Doğal düzeni koruyan
Gamzet kabadayı

Devamını Oku
Gencay Coşkun

Kayıp ve yitik
Bir şehirdim
Ağlıyordum
Birazdan
Kendi göz yaşlarımla
Sular altında

Devamını Oku
Gencay Coşkun

Kum tanesi zamanlarda
Yaşamak zordur aslında,
Zaman kayıp gider
Ayaklarının altından.

Tutunur gidersin

Devamını Oku
Gencay Coşkun

Güz demiştim dimi?
Oysa güz değildi o
Kızgın ve kırgın çıkılmış bir yazın
Küsme zamanının başlangıcıydı
Küsmeyle girilen güzün sonrasındaki
Kulaklarda beyazı uğuldatan kıştan

Devamını Oku
Gencay Coşkun

Ağlamak kesmez bazen insanın içini
Başını alıp gidesi gelir
Ömrün nefes aldığı diyarlara doğru
Yada nefes verdiği.
Griliklerin içinde bir dünyadan
Hangi ses durdurabilirdi ki gideni

Devamını Oku
Gencay Coşkun

Az tutsam
Saçlarından
Yılların izi
Kalacak
Ellerimde
Gün düşümü

Devamını Oku
Gencay Coşkun

Alnının ortasına
Düşerdi
Ay
Kar bambaşka
Isıtırdı içini
Ayakların çoktan

Devamını Oku
Gencay Coşkun

Yanan yüreğimin
Ilık mevsimisin sen,
Asırlar içinde zamanın durup
Asla eskitemediği bir çift yüreksek,
Kuruyan dudaklarımdan bir cümle süzülür
Senin kıyılarına doğru

Devamını Oku