Ben veda etmeyi senden öğrendim.
Seni götüren vapurlara el sallamayı,
garlarda, gelirsini taşıyan rötarlı trenleri beklemeyi,
Özlem yağmurlarında ıslanmayı.
Eylül yaprakları gibi
dokunulmadan kopmayı, senden öğrendim.
Sürgün mevsimlerde, olmayan adresler elimdeseni arardım.
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta