9 Haziran 1963 Razgrad/BULGARİSTAN
Şu an annesiz bir bebek gibi ağlıyorum.
Yalnız ve sonsuz bir boşlukta,
Başım dertte ve yüreğimi ateşle dağlıyorum.
Her şey gitti, kaçtı benden,
Hayaller karardı, umutlar bitti, ışıklar söndü,
Bundan sonra bütün sözlerim suskun,
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta