En uzun bildiğimiz yolculuklar,
aslında en kısa olanıdır...
Yaşam vurgun yemiş bir köpekbalığı gibi çırpınmaktadır,
beynimizin işler damarlarında...
Ama umut asla kaybolmayan bir yaşam yongasıdır...
Ve halen varolmaktadır,
ucundan koparılmış dünyamızın bilinmezliğinde...
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta