ENDİŞE
geç mi oldu, saçaklardan sarkan gölgeler de ne
anımsadığını dün, yadsıdığını yok sayan bellek
kalkıp gitsem diyorum ansızın omzumda bir el
gençliğim ah gururu eskimeyen endişem
orada, adımı heceleyerek boşluğa seslenen de kim
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Aşkın eşiğinde kışladık biz ömrü ve yitip gitti bahar biz acıyı şifa niyetine içtik...Ondandır şimdi susmayan parçalanma acıları, ürpertisinden o kan kırmızısı şafağın içimize içimize üfleyen....
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta