Şöyle kendimce, bir dostluk tarifi yapmak isterim. Üç çeşit dost vardır: biri gıda gibidir; her gün onu ararsın. İkincisi ilaç gibidir; ihtiyaç duyduğunda ararsın. Üçüncüsü hastalık gibidir; o seni bir şekilde bulur. Esprisi bir yana ama, bazen bir dosta özlem duyup, onunla neler yapardık diye düşündüğümde; anılarıma dalar ve yaşamımı bir film şeridinden öylesine geçiririm. Şeridin bazı bölümlerinde belki duraklar ve orada hatırladığım bir dost için; belki çok uzun veya belki bir kaç cümlelik, bir şeyler karalarım kağıda.. Hani öylesine, belki bir mektup veya belki bir şiir gibi.. Anılarımız ve dostlarımız hep var olsun işte böyle;
Ey biletini almış dost yolcu;
Yüksek bir tepenin üzerindeyim
Ve sana yüreğimi köprü yapıyorum;
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta