Gel beraber efkar yazalım,
Bu ayaz gecenin karanlığında.
Ben sensizliğin ne olduğunu,
Sense bensizliğin neler yaşattığını,
Haydi duyuralım en cılız yıldızlara.
Sözün en özü sensiziliktir zaten,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Evet sözün en özü sensizliktir. Başarılar
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta