Vakit gece yarısını çoktan geçmiş,
ayın şavkı vururken pencereme,
hatıralar yine canlandı / usumun kıyısında,
gümüşi yakamozlar oynaşmakta,
özlemin hale hale....
Önce gidişin geliyor aklıma,
sondan başlayan bir romanı okurcasına,
eğilip öpüyorsun alnımdan,
yakında.. çok yakında geleceğim diyorsun.
Tıpkı o gün gibi içim sızlıyor...
Gözlerimden süzülen bir damla,
kor alev olup,
yakıyor.....
Aradan geçen zamanı kestiremiyorum,
Bir ömür mü?
Bir gün mü? Bilemiyorum.
Seninle dört mevsimi,
bir günde yaşadığım günden beri,
zamana dair tüm kavramlar karışt.
Artık hiçbir şeyden emin değilim,
aşkım ve sonsuz özlemim dışında...
Ne olur, gel artık.....
Kayıt Tarihi : 6.1.2003 23:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!