Önüme çıkan kocaman duvarların dibine oturur,
Çaresizce ağlardım eskiden
Şimdi o büyük duvarları tek seferde ezer geçerim
Geride bıraktığım enkaza da bakmam artık
Ben buyum, evet
Geçmişte takılı kalıp geleceğin o büyülü dünyasında kaybolmam daha fazla
İçimdeki kendime çok güzel söz geçirdim de
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta