Her mevsimde yüreğimin sesi ve çarpışı aynıdır.
Yaş aldıkça küçülür gölgemiz
Eskiyerek tükenir ömrümüz
Devleşen yalnızlıkla
Artar suskunluğumuz...
Çorak toprak misali çatlar dudağımız
Güneşin rengine imrenir, sararır tenimiz
Bir türkü yak...
Yanık bir türkü yak
Hüznünden kainat ağlasın
Beni anlatsın
Sen ol nağmelerde
Yankılansın dağ doruklarında
Devamını Oku
Yanık bir türkü yak
Hüznünden kainat ağlasın
Beni anlatsın
Sen ol nağmelerde
Yankılansın dağ doruklarında




Yalnızlık., bir çıkar bir kaybolur yaşam yolculuğunda... Gece demez-gündüz demez hep korkuyla hissettirir varlığını... Ama sonuçta biz biteriz o da biter...
Kaleminize sağlık sayın Rukiye Çelik....
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta