yalnızlığın en zengini1957
öyle bir yerdeyimki şimdi
sırtımı dönüyorum istanbula
ayaklarım bodrumda
bodruma sırtımı dayadımmı
gözlerim istanbulda
sagımda solumda ise
ara sıra yaşadığım dünya
I
Bekle beni küçüğüm
umudu karartmadan
sevinci yitirmeden bekle
döneceğim bir gün elbet
bekle beni
Devamını Oku
Bekle beni küçüğüm
umudu karartmadan
sevinci yitirmeden bekle
döneceğim bir gün elbet
bekle beni
Çok güzel anlatmışsın durumu:
Düşünmek lazım,
Acaba böylesi doğru mu?
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta