Bir ülke ki milleti Türk;
İnsanı Türkçe konuşur.
Azerbaycan, Kırım, Kerkük…
Soydanı Türkçe konuşur.
Yaylaları,ovaları…
Devamını Oku
İnsanı Türkçe konuşur.
Azerbaycan, Kırım, Kerkük…
Soydanı Türkçe konuşur.
Yaylaları,ovaları…
© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Bazen dünyanın gidişatını görünce insan en çok çocuklar için kaygılanıyor.
Ben eskiden kendime acırdım. Hani çocukluğumu yaşamadım anlamında...Yok şimdilerde acımıyorum. "Ne mutlu çocukluğum varmış" bile diyorum.
Güvendiğimiz ne çok amcalarımız , teyzelerimiz vardı. Akşam karanlığına kadar oynardık ki sokaklar güvenliydi...Okula güle oynaya giderdik, okullarımız yakındı. Yeni bir pabuç alındığında mutlu olurduk. Kendi oyuncağımızı yapmaya çalışırdık. Birimizin dizi, burnu kanasa hep birlik yardımcı olurduk.
Şimdiler de çocuk olmak istemezdim. Dünya hoyrat, acımasız ve güvensiz...
Güzeldi okumak. Yüreğine sağlık. Selamlar.
Size katılmamak ne mümkün öğretmenim.
Küçük kızım baba beni dünyaya getirmeden fikrimi neden sormadın dediğini unutamıyorum.
Cevap veremedim. Bugünün çocukları mutlu değil.
Çok teşekkür ederim derin saygılar sunuyorum
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta