Selahattin Yetgin - Gecenin Karanlığını ...

Kurşunlar yaprağı delerken, sen düşüyorsun içime
Bir yankı karanlığı bölüyor, üşüyorum gelmiyorsun
Kar düşüyor seni seven dallarıma, görmüyor musun
Isıt bakışınla bedenimi, gecenin karanlığını ört üzerime


Kan düşmüş bir toprakta kar durmaz. Özlemin kilitlerine yağmur düşünce pası siler önce, mevsimleri titreten ansız şimal rüzgârlarıyla yıkanırken yüz, bekleyiş türküleri dellenir içten içe. Yamalı bir günce karıştırılır bir zaman, adı hep hazan. Fısıltılarla harmanlanır yaşamın ovaları. Tarla yeniden filize uzanır, yamaçta kar dinlenir ve bir kadının özlemi bulutların en derinlerinde gizlenir.