Gecenin Karanlığında Şiiri - Özcan Nevres

Gecenin karanlığı çökünce üstüme
Tüm olumsuzluklar bir bir dizilir gönlüme
Bazen bir umut yeşerir gönlümde
Gecenin karanlığından çıkıp geleceksin diye
Boşunadır bekleyişlerim biliyorum
Umudumu yitirdiğimde kahroluyorum
Geçmişte kalan o güzel günlerimize ağlıyorum.
Ne güzeldi o günler sen ve ben el ele
Uçuyorduk sanki
Ayaklarımız basmıyordu belki de yere
Bu gün seninle el ele gezdiğimiz yerlerde gezdim
Kalmamış güzellikler çünkü sen yoktun
Ne denizin mavisi, ne çimenlerin yeşili
Ne rüzgarın kayalarda inleyen sesi
Hiç birinin kalmamış bende hevesi
Bitmesini istemediğim ne güzel günlerdi o günler
Geceyi, karanlığı özlüyorum delicesine
Gecenin karanlığından çıkıp gelmeni beklercesine