Geceleri ansızın bölünen uyku,
Fırlamış gözlerden boşanan yaşlar…
Islak vücudumda yerin en kuytu;
Kalbimin köşesidir ey vefasız yar.
Bir sokak lambası puslu ve fersiz…
Uzaklarda tren hıçkırıkları…
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta