Gece Şehri Şiiri - Serpil Balçık

bu şehri rüzgar gezer geceleri
balıkçıların motor sesi
rüzgarın dokunduğu yaprağın kikirdemesi
kırıtır sahil caddelerinde

sokak lambaları bekçi
yarasalar hırsız
koşuştururlar sessiz

geceleri bir tek bana kalır şehir
bana sığınır kimsesiz gibi
bulutsuz
aysız
yıldızsız gibi

uyutmaz ağlar
evlatlığım da sanki karnı acıkmış
susamış
anasıyım da sanki kabusundan ürkmüş
üşümüş

gece şehri bir tek benimdir
çocuğum

yalnızlık gezer bu şehri geceleri
dalga sesi salınır kumsalda
yeşilin kokusu yosununkini de alır
gelir kapıma
sanki dostmuşuz
sanki bir başımaymışım gibi
doluşuverirler odama
yalnızlık dışarıda kalır

sarılır gece bana
şehir kıskanır
kimsesizmişim de
alıp götürecek gibi
ellerim üşümüş de
beni sevecek sanki

geceleri bir tek bana kalır şehir
kimsesiz gibi sığınır bana
sokaksız
insansız
gecesiz gibi..

EKİM 2004