Gündüze sarıldım bedenim sensin dedi
Düşündüm neden bu cevap..
Geceye sarıldım ruhum sensin dedi
Üzüldüm neden bu cevap..
Gündüz bedenim, geceyse ruhumdu artık
Neyse ki yıldızlarım var..
Geceysem gündüzlerim var!
Kayıt Tarihi : 18.2.2010 23:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiirinizin 'felsefi dünyası' sarıyor her zaman beni... Sizin baktığınız yerden bakmaya zorlansam bile...
Okurken şiiri, aklıma geliverdi... Güzel bir sabaha uyanırsınız.. Güneş bütün ihtişamı ile davetkardır 'içine almaya...' Işık saçar yüzünüz... Ama öyle bir durumla karşılaşırsınız ki, önünüzden gelir bir sevdiğiniz, dostunuz, arkadaşınız... Dönüp size bakmaz, yüzünüzdeki ışığı umursamaz... Hatta çevirir başını gereksiz yere, başka bir yana... Bir anda o ışığınız sönüverir... Güneş kaçar alnınızdan.. Gecedir artık yaşanan...
Yada tam tersi bir gecede yaşanır... İçten bir selam, sevecen bir ses telefonun öbür ucundadır.. Kapılır gidersiniz, tebessüm yayılır yüzünüzden odaya.. Işık içinde kalırsınız... Artık gündüzdür yaşanan gece...
Böyle bir şiirdi işte okuduğum... Sevgiye açık gönüllerde ne gece, ne gündüz göründüğü gibidir... Algıladığımız gibidir...
Tebrik ederim Ümmü Hanım... Şiire gereken değer verilip, listemde yerini alacaktır... Size sevgiler, saygılar sunuyorum sayfanızdan...
Neyse ki diyorum ben de geceyi aydınlatan yıldızlar gündüzü serinleten gölge var.
Şiir ışığınız eksik olmasın.Kutlarım genç şairim.Selam ile.
TÜM YORUMLAR (13)