Olmayan birinin gitmesine üzüldün mü sen..
Olmayanımdın…
Ama yine de bir yanımdın sanki..
Üzüldüm ben..
Kışa hazır bir gün çıkageldin hayatıma..
Günaydınla son bulan bir tanışmayla..
Sahi kimsin sen?
…
Sen bir yalnız, yalnızlığı dolduran..
Bir umut, umutsuzlukla savaşan..
Bir kargaşasın sen..
Huzursuz huzur gibisin bazen..
İnsanın içindeki uzaktan gelen bir sessin..
Ya da sessizliksin..
Sahi sen kimsin?
…
İçi dalgalı durgun bir deniz bazen..
Bazen zıt renkleri barındıran ilginç bir tablo..
Seyretmeye doyamadığım..
Soğuk ama sıcak..
Uzak ama yakın..
Yok ama var..
Sahi sen kimsin?
…
Bir kitap, tek kişilik..
Bir kucak, herkese yetebilir ama ufak..
Bir liman bazen..
Bazen bir gemi..
Yanaşırsın ya öteden..
Dalgalarım köpürür ya derinden derinden..
Sahi sen kimsin?
(Seni sorsalar.. Anlatamam ki!
Günlerden bir gün, yalnız.. Vakit, bir yalnızlık vakti..
Kimdin? Hala bilmem..)
03.02.2010
Gökkuşağının Ağrılı RengiKayıt Tarihi : 17.7.2010 16:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Varolmayan sevgiliye şiirler- diye bir şiirim var, sizin şiirinizi okuyunca benzediklerini farkettim şiirlerimizin. Gerçek bir şiirdi bu yazdığınız, hayranlık uyandırıyor. . Tebrikler değerli şair.
TÜM YORUMLAR (46)