Bir esrik güvercinin tutunup kanadına,
Aklımı yele verdim, duygumu sele verdim.
Bir yolculuk başladı Kafdağı’nın ardına,
Her menzilde gölgemi post diye yere serdim.
Karanlığın hükmüne ram olurken bu âlem,
Her gece rüzgâr tarar mor dağların saçını.
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
