Gece Şiiri - Georg Trakl

Seni çığırıyorum vahşi uçurum,
Gece fırtınasında
Burçlaşarak katmanlaşan dağlar;
Gri burçların
Taşarak cehennemi maskara sıfatlardan,
Ateşli muzur hayvanlar,
Haşin eğreltiotları, çamlar
Kristal çiçekler.
Sonsuz işkence,
Ki sen Tanrıyı avlamıştın
Yumuşak tin,
İç çekerek çağlayanda.
Dalgalanan çamlar.

Halkların çevresindeki ateş
Altınca alevleniyor.
Siyah kayaların üstünden
Devriliyor ölücesine esrik
Ateşli rüzgâr gelini,
Buzulun
Mavi dalgası
Ve titreyerek, güçlü tınlıyor
Çan vadide:
Alevler, lanetler
Ve şehvetin
Karanlık oyunları,
Azıtıyor gökyüzünü
Bir taşlaşmış kafa.

Çeviri: Nasuh BARIN