Zifiri karanlıkta yola düştüm tek başıma
Nefes aldıkça sol yanımda sendin büyüyen
Bir şehrin sokak lambalarını arıyor gözlerim
Çaresizliğin sembolü sanki yollar,
Gittikçe uzayan ve sonu görünmeyen.
Gün doğmayan soğuk gecelerde
Beşikler vermişim Nuh'a
Salıncaklar, hamaklar,
Havva Ana'n dünkü çocuk sayılır,
Anadoluyum ben,
Tanıyor musun?
Devamını Oku
Salıncaklar, hamaklar,
Havva Ana'n dünkü çocuk sayılır,
Anadoluyum ben,
Tanıyor musun?




Güzel bir anlatım acılar insan-ı geliştirir ufkunu açar hayattan ders çıkartır...
Gece de insan-ı içine alır.... kimi zaman rahatlatır kimi zaman yoldaş olur...
Yüreğiniz sağolsun tebriklerimle ...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta