Gündüzü düşlerken gecenin bir vaktinde,
Aydınlığın sanar da beklersin sabahı.
Tüketip de ömrünü, unutursun Rabbini akdinde,
Yakana yapışır kabrinde, boşa giden zamanın ahı.
Sen uyanmayı şafak vakti mi sanarsın ?
Ölüm değil midir ki uyandıran hülyadan?
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta