Çocuktum; bu gönül boştu, günüm gündü, hayat hoştu.
O yıllar ne güzel yaştı! Zamanlar hep güzel bildim.
Çocuk kalbim pür eğlence, oyun düşlerdi erkence.
Masal isterdi her gece, yalanlar hep güzel bildim.
Oyun dostum, evim dostum, bu minval onbeşe bastım.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Aruz vezninde bir gazel denemesi.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta