Elinde keskin bir kürek
Darbesi ile sarsılan minicik bir yürek
Her bir darbe indi incecik dallarına
Tutunacak tek bir sürgüsü kalmamacasına
Söküp aldılar onu en kuytu köşesinden
Hiç sormadılar ona ölmek istiyor musun diye
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
böyle gelmiş böyle gitmesin,
bu şiiri boşuna mı yazdın ?
aklı olan biraz dinlesin,
büyüsün gürlesin ağacın.
Mehmet Halil.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta