kara trenler geçiyor
gönül garından,
ise boyuyor renkli düşleri,
kirletiyor tertemiz gülücükleri.
el sallamıyor yolcular,
namert sırtları cama dayalı,
suratlar kara boyalı.
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Her trenin yolcusu aynı durağın yolcusu değildir. Belli ki o garın yolcusu yada müşterisi henüz gelmemiş. Belki bir gün gelir kazaran da olsa, belki evine gider belki de başka trene biner...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta