Kadın saklanır ve bir başına kalır yalnızlığıyla.odasını bir tek çiçeklere açar.
O çiçekler gün geçtikçe solar birer birer.tek bir gül kalır yaşamının kalan zamanında
ve olanca sıcaklığıyla sarılır ona.öyle ki; bir tek o kalmıştır, direnen hayata.
elleri küflü, yüreği nasır,kalbinde ateş,dilinde merhem..bir tek o kalmıştır, elinde
kalem, dilinde sanem..Bir de kadın kalmıştır, böylesi bir hayata hükmeden..
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta