Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
İyi ki edebiyatımıza adınız yazılı hocam! Daima okunacaksınız ve dinleniceksiniz!
Benimde vardı küçükken gamzelerim. Merak ediyordum kimler aldı diye. Sanırım hüznün bana iki minik gamze borcu var... Saygılar... Lale Hanzade
Gülümsemelerin yerini alan hüzünler.... Gerçekten de mükemmel ...Tam puan
Hâlenur Kor
su tek kıtada kendinizi nekadar güzel anlatmışsınız.
çocuk kalmak en güzeliydi ama.....hayat bu mahşere kadar herkes kendi kaderini yaşayacak iyi yada kötü......
sattım....
uzun hikaye.
gamzelerım kalmadı be ustat...
Bir ömür hüzünlerle geçiyor.Hüzünlere mi satıyoruz hayatımızı,hoksa hüzünler mi satın alıyor bizi?
Ben hüzünlenmek istemem bana kalsa.Ama şairler için en büyük istifade kaynağıdır.Bu sebeple taşıyoruz yüreğimizde belki de koca birer dağ gibi.
Yüreğinize sağlık güzel bir şiir.Şiirler sesinizle daha da güzelleşiyor.Saygılar.
ben Bedirhan Gökçenin yorumlamasını tercih ederim.
Küçükken gamzelerim vardı benim
Büyüdükçe hüzne sattım hepsini...
Ben bu iki satırı sevdim. Bence şiir güzel.
Hüseyin Celep beyin şiirini de çok doğru ve güzel buldum .Kutluyorum...Saygılar.
Bu şiir ile ilgili 57 tane yorum bulunmakta