Senin yüzün gibiydi güneş yar, eskisinden daha aydınlık,
Pırıl pırıldı yine, belki de geçmiş alışkanlığımızdan tanıdık,
Ne ara yollarımız ayrıldı ki; biz hep kardeştik, yardık,
Farkında bile olmadan birbirimizden bıktık,
Gam yüklü bulutlar gibi
Sevdamızın başında dolanıyorduk,
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
