Yormuyorum artık kendimi.
Ne anlamayana anlatmak
Ne de girmek isteyeni
Durdurmak için...
Gördüm ki anlamak isteyen
Hadi gel rüyaya dalalım
Çılgın rüzgâra bırakalım
Hayal ve özlemlerimizi...
Güvenip yelken açalım biz
Gecenin karalıklarına
Herkes bir şeyler arar.
Karmaşık dünya telaşı içinde.
Kimi; para, pul, şans, şöhret.
Kimi; dostluk, insanlık, sevgi, huzur.
Sapla samanın birbirine karıştığı,
Kır dedim zincirlerini
Gel gir gönlüme.
Yaşa ve gör o zaman.
Neymiş huzur denen
Nasılmış mutluluk...
Bekle beni engin deniz, zira sana geliyorum.
Attığım her kulaç sana doğru ve senin için.
Bırakıyorum sana, her kulaçta kendimi.
Üstelik aldırmadan dalgalarına...
İnanıyorum kaldırma kuvvetine.
Bir gece çıkıp gelsen diyorum.
Ansızın esen bir meltem ile.
Ferahlatsan, boğulan yüreğimi.
Bir gece çıkıp gelsen diyorum.
İşte yeni bir yıl kapıda
Koskoca 365 gün.
Ne kadar da kolay söylemek,
Giriyor ömrüne sormadan.
Belki geçsin istemiyorsun
Ağlama annem...
Aldığım acılar elbet var.
Lakin şu hayat ta,
Sevinçleri almayı da bildim...
Ağlama anem, ağlama annem
Cam kırıkları değil,
En çok cankırıkları kanatır yarayı.
Cam gibi değildir can dediğin.
Görüp dokunamazsın,
Bilemezsin neye, ne zaman ve nasıl kırılır?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!