Füsun Dudurga Şiirleri - Şair Füsun Dudurga

Bugün yolda yürürken,
Çöpleri kurcalayan birini gördüm
Utandım insanlığımdan
Ve usulca sokuldum yanına
Teyzem dedim kolay gelsin,
Yok mu kimin kimsen

Dostlarla boza içmenin keyfini yaşamıştık Vefa'da
Vefayı o yüzden mi unutamamıştık
Sanmam....
Öyle görmüştük biz büyüklerimizden....
Bir zamanlar insana insan gibi değer verilirdi
Öyle hiç uğruna satılmazdı haraç mezat sevgiler....

Aydınlansın diye gökyüzü,
Savurdun mu gecenin köründe rengarenk bilyeleri...
Çocukluğun aklına gelip,
"Aydede Aydede Evin Nerede Çimen Tepede"
Tekerlemesini söyledin mi hiç?
Gökyüzü mehtapla sevişirken, için burkuldu mu apansız?

Şarjörünü çektim düşüncelerimin,
Dilimin ucunda sözcükler,
Parmağım namlunun ucunda,
Konuşmak ve susmak arasında gidip geliyorum.
Uykularım firari,
Tutabilene aşk olsun,

Ellerimde ellerin
Gözlerimde gözlerin
Yüreğimde izlerin
Başımın altında dizlerin var
Gelmeden daha sonbahar
Dağlarıma yağdırdın kar

İşine geldiği gibi değil,
İçinden geldiği gibi davran ki;
ilken samimiyetin olsun.
Sonsuza kadar dürüstlüğün yoldaşın olsun...
Bunların yanısıra azıcık da vicdanin olsun
Tek eksiğimiz birine yalakalik etmemek olsun

Aldatan aldanırmış daima
Boş heveslere kanma
Ah yerde kalır sanma
Kendi günahını al ama
Kimsenin ahını alma
Aldanan taraf ol da,

Yeniden doğur ana
Yeniden yarat beni
Korkuyorum insanlardan
Kol kanat ger emi....
Hep iyiler olsun hayatımda
Sen acıt sen kanat beni... Çocukluğumu çaldılar

Kimi yediği yemeğin resmini paylaşır
Kimi çöplükten bir lokma ekmekle karnını doyurmaya uğraşır
Kimi istediğimi alamadım diye ağlaşır
Kimi canıyla uğraşır
Kimi insanlarla kaynaşır
Kimi birileriyle oynaşır

Ne masumsun sen çocuk
Yüreğin her şeye açık
Biraz uçuk, biraz kaçık
Düşünmez ki kötülüğü azıcık