Füsun Dudurga Şiirleri - Şair Füsun Dudurga

Saygıyla yetiştirilen çocuk saygıyı
Kaygıyla yetiştirilen çocuk kaygıyı öğrenir
Korkuyla yetiştirilen çocuk korkuyu
Cesaretle yetiştirilen çocuk cesareti öğrenir

Esaretle yetiştirilen çocuk esareti

Kulaklığım dyson
Dinlediğin müzik evrensel olsun
Akideşle beni dinleverin bakem
Karnınız Az Yemek,
Çok Sporla Doysun...
Bundan Sonra Fit Olvecez ya Gari

Haydi Füsun, vakit tamam;
Bak nasıl da geçiyor zaman
Bırak artık akışına hayatı
Valizine koy bakalım en güzel hayallerini
Bir mola ver kendine
Doğanın rengarenk güzellikleri yakışır bendine

İşimize son verilmişken
Cebimiz boş, karnımız açken
Fakirin ekmeği kuru, çorbası duruyken
Hayat eve zor sığar

Kira günü gelmişken

Hayat nehir, akışına bırak...!
Tebessüm et, etme surat
Vakit doldu, bu son durak
Garibana ger, kol kanat
Değerini bilenin yanında kıymetlisin,
Bilmeyene takma kanat

Malum insanoğlu kapalı bir kutu
Kalbinde hep sevgi olsun, içinde çoşku
Ademoğlu kitaptır iyi oku
Arif olan ayırır samanı otu
Bazen de batırır dikeni oku
Ummadık bir anda yaşatır şoku

Hayallerinin peşinden koş
İnsanların değil...
Namerte boyun eğme
Rabbimin huzurunda eğil
İyilik sevgiyi doğurur
Neden nefrete, kötülüğe meyil

Kimseye kanat takmayacaksın dememeli
Kanat takmak kanatmaktan,
Kanadını kolunu kırmaktan yeğdir
Hal böyleyken; kanat takacaksın ki
Vefayı sende, uçmayı gökyüzünde öğrensin
Kaçmayı, kalleşliği değil...

Türkiye şehitlerini anıyor
Anaların yüreği yanıyor
Naciz bedenleri toprağa konuyor
Gözlerimiz kan ağlıyor

Mehmetcik başımızın tacı

Dinden imandan söz ederek,
Çaldınız çırptınız
Yalanlarınızla ayyuka çıktınız
Halkın cebinden kırptınız
Dokunulmazlıktan yırttınız
Karaparaları akladınız