Biliyor musun...
a uyku bile uğramaz oldu
boş yere umutla bekleyen gözlerime...
Gecelerin bitmek bilmeyen saatlerinde
konuşuyorum hayalinle
Ben myim bu fotoğraftaki utangaç çehre
Koklayan uzatılan gülü - yanakları pembe
Çekingen, mahcup, yeni yağan kar gibi saf
Yaşamın, yılların yitiremediği umutlar ile
Her yolun sonunda yeni bir yol arayarak
Miyav kapıda pat! pat! pat!
Kadife partileri ile haber veriyor
“Kalk artık, kahvaltı vaktim,” diyor.
“Sen tok olabilirsin, lakin ben,
Bir lokma yemedim - dün geceden
Su kabım boşaldı, dilim kurudu–
🍃🐈🍃🐈🍃🐈🍃🐈
Bir kedisi olmalı insanın,
Sevdiği kendi evlâdı gibi
Yokluğunda onu bekleyen
Ayrı iken okşanmayı özleyen
Yum gözlerini de, bir ülke düşün
İçinden masmavi bir deniz geçen
Verimli toprakları Atalar yadigarı
Asırların tarihi koynunda saklı. .
Yüzyıllık çınarlar, zeytin ağaçları
Yemyeşil meralar, çay tarlaları
Bu gözler.. neler, neler gördü bu gözler...
Ne masallar, ne yalanlar işitti bu kulaklar
Ne gözyaşları ile yıkandı bu yanaklar
Hasret ateşleriyle kavrulurken dudaklar.
Bu kalp.. nelere göğüs gerdi yıllarca
Diyorum, gözlerimi açtığımda yepyeni bir şafağa
Veda etmiş olsam aylarca çektiğim ağrılara
Dimdik yürüyebilsem, yalpalamadan sağa sola
Başım dönmeden dengem yerinde ileri bakmaya.
Uzanabilsem, ellerim titremeden, su dolu bir bardağa
Güzel dostları olmalı insanın
Ama öyle güzel dostlar ki -
Saatler, günler, kıtalar ötesi
Okyanuslarla ayrı olsalar dahi
Kalpleri tüm mesafeleri katetmiş
Birbirlerini sanki ezelden bilmiş
☕️🕊☕️🕊☕️🕊☕️🕊☕️🕊☕️
Kahve, zamanı durdurup, yaşama boyut verir.
Işığın ortasında ilerlerken yanında gölge olur.
Anlam verir günlere, en lezzetli bir şekilde -
Şah olur şahlanır, bülbül olur şakır tatlı dillerde.
Bir tek adın kaldı dudaklarımda yadigar
Çağrıştıracak genç kalbimin heyecanını
Silmekte duygularımın ateşini zalim yıllar.
Kalbim fırlayacasına atardı bir zamanlar
Her duyduğumda söylendiğini o iki heceyi.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!