Furkan mıyım Mustafa mı? Şiiri - Furkan Kar

Annem saklardı dizimi namusu gibi
açık paça gördü mü sakınmazdı dilini
üç kuruş günahı ton ton günahla kapatırdı
dualarla yamardı yırtılan çatımı
hiç büyümedim onun gözünde
boyum hala seksen santim sanki
ruhumu bilmezdi oysa ki
hala dostlarım var diye biliyor
Kadir, Kadir ve Kadir
halbuki dostum
Furkan, Furkan ve Furkan
hala akşam ezanında eve dönen çocuk sanıyor beni
gözlerimi mor
parmaklarımı sarı görmüyor
temizim hala onun gözünde
Mustafa'yım hala Furkan değil
bilmez
tek gezdiğimi sokaklarda
bulduğum ilk banka sarıldığıma
ya da kaldırıma
Güneş gibi parıldarım onun gözünde
ama Ay gibi göremez ruhumu
dua okur bana rahlesinin önüne oturduğunda
koruduğunu sanır beni küçük lafzalarla
Mustafa'yım hala
ama inanmaz Furkan büyük lafzalara
sadece ovuşturur ruhunu kör bir jiletle