Çiğ düştü kara tutunan kimsesiz dallardan
Billur bir sesi vardı yalnızlayan çığlığın
Yolun ucunda nerden başladığını silip unutmuş eskice bir veda
Ne posta vardı ne postacı yolda
Sonra sustu kaldı
Fısıltılı bir resimde kumrulayan güvercin
Ne zaman canım sıkılsa, aklıma geliyorsun
Ve ne zaman aklıma gelsen, canımı sıkıyorsun...
Yani hep canım sıkkın, aklımdan çıkmıyorsun
Ya da hep aklımdasın, canımı sıkıyorsun...
Devamını Oku
Ve ne zaman aklıma gelsen, canımı sıkıyorsun...
Yani hep canım sıkkın, aklımdan çıkmıyorsun
Ya da hep aklımdasın, canımı sıkıyorsun...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta