Çiğ düştü kara tutunan kimsesiz dallardan
Billur bir sesi vardı yalnızlayan çığlığın
Yolun ucunda nerden başladığını silip unutmuş eskice bir veda
Ne posta vardı ne postacı yolda
Sonra sustu kaldı
Fısıltılı bir resimde kumrulayan güvercin
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta