Şu ana kadar hayata dair bildiğim pek az şey var. Sen bu bildiklerimin içindeki en güzel gerçeğim olur musun?
Okyanusta fırtınaya yakalanmış bir mülteci olsam, beni kurtaracak can simidim olur musun?
Zalim dünyada kalbinin savaşını veren divane aşığın olsam, bu savaşta beni yalnız bırakmayıp müttefikim olur musun?
Kahverenginin maviye olan aşkı
Ölüm kadar yakın
Yaşam kadar uzaktı
Her aşk gibi bu aşkında sonunda
Mutlaka gözyaşı olacaktı
Öyle sevmişti ki kahverengi maviyi
Gönlümün kırık limanına
Yine uğramadı o güzel gemi
Oysa ben ona
Kapitülasyon bile vermiştim
Gün gelir gülmez olursun
Dört mevsime yazdım adını
Yalnızlığa gömdüm umutlarımı
Hani cam kırılır parçaları dağılır ya
Bizim hikayemiz de öyle
Camı bir daha birleştirmek imkansız
İkimiz gibi
Gözlerine her bakışımda
Kalbim, yeni doğmuş kuşlar gibi
Uçmaya korkuyorum
Başka diyarlara gitmeye
Senin olmadığın yerlere,
Mutluluğun gizli kapaklı olduğu
Dağlanmış gözlerim gördü seni
Var olmayan kelimeler,
Sende bir araya geldi
Ben seni değil
Hayalimdeki seni sevdim
Gittiğin günden beri
Buralara yaz uğramaz oldu
Yazın uğramamasını anladım da
Haziranın selam vermeyişi nerden çıktı
Temmuzun hatırımı sormayışı
Ağustosun umursamazlığı
Ağzımda yutkunamadığım sevdalar var benim
Sen gittin gideli
Aşka dair tek bir lokma
Geçmedi boğazımdan
Aşk bataklığına düştüm bir kere
Ellerini vermezsen çıkamam
Gözlerinin zindanına hapset beni
Başka yerde uyuyamam
Anladım ki
Ne devrim ne de sen geleceksin
Belki son otuz yılın en sıcak yazı gelecek
Belki de en soğuk kışı
Fakat ne devrim ne de sen geleceksin sevgilim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!