Hayat zıtlıklarla var
Hatırlamayacağın bir bebeklik var
Saf ve masum bir çocuklukta
Akıp giden gençlikte var
Sona yaklaştıran ihtiyarlıkta
Düşündükçe terk edip gidenleri
Fırlattım bir kenara hüzünleri
Hayal kırıklıklarımı da
Bakkal kutusuna koyup koliledim
Günü gelince lazım olur gibisinden
Sensiz zaman nasıl da inatlaşıyor benimle
Sensiz geçirdiğim 87. gün,
Bugün.
Sensizlik bir tümör gibi sararken
Vücudumun dört bir yanını
Yaşarken kefenle dolaşır oldum
Gözyaşlarım karışırken yarım şişe votkaya
Dur yüreğim dur!
Bırak gitsin zalim aşklar
Hapsolsun kokuşmuş bir zindanda
Dur yüreğim…
Bırak inadı
Kovalama aşkı
Ateş edildikten sonra yere düşen
Boş kovan gibiyim
Ne düştüğüm yerden kalkacak takatim var
Ne de ellerimden tutup kaldıracak biri
Yaşam bazen öyle ağır geliyor ki
Taşıyamaz oldum bedenimi
Unuttuğum şeylerden
Kumdan kaleler yaptım
ama
Hayat denizi öyle bir köpürdü ki bu duruma
Dalgalarıyla kalelerimi yıkmaya çalışıyor
Kulağımda çınlayan her şarkı
Nasırıma basarcasına acıtıyor
Sana dair özlediğim her şeyi
Geceleri alkole yatırıyorum özlemini
Uyumadan önce
Gittiğinde nefret etmiştim aşktan
Geçmişe dönüp bakınca
Aslında fena da sayılmazdı hani
Kim bilir
Belki
Doğurduğu için utanıyor anaları
Her yerde karşıma çıkıyor VIP budalaları
İşe giderken otobüs kuyruğunda
İşemeye giderken tuvalet sırasında
Dinlediğim şarkının yorumunda
Gezdiğim yerlerin konumunda
Sana karşı alerjim var
Gözlerin ayna olup
Ne kadar aciz bir durumda olduğumu gösterdiğinde
Bir hırıltı duyarım
Nefes darlığı çekerken
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!