koca bir şehir yürüyor üstüme
dağlar çoktan ağarttı başlarını
kalabalık sokaklar suskun geceleri
ışıklar parlamıyor daha boğuk bu gün
penceremden seyrediyorum ışıkların dansını
odam soğuk, ellerim soğuk
düşüncelerim dağılmıs dört bir yana
sol yanım anlamsız bir acı içinde
obur yanım kararsız. olsada olur olmasada
ne kadar da keskin hayat!
kalsam olmuyor gitsem olmuyor
küsmüş yureğim sevdalara zorlasamda atmıyor
oysa ne sevdalar yüklemiştim vaktiyle
yarını belli olmayan küçücük yüreğime
varoşlardan dağ başlarına ne çiçekler açmıştı
her biri ayrı güzel her biri öbek öbek
koklamıştım bozkırların en nadide çiçeğini
kavgam vardı yarınlar la
adam gibi yaşayacaktım ağlamayacaktım
şimdi dolu dolu gözlerim
ha ağladım ha ağlayacağım
kaç kere kan ağladı da yureğim
belli etmedi hiç gözlerim
biliyorum ağlamayacağım
lakin
gözlerimde benden gizlemekte
bir damla göz yaşım firar etmekte...
Kayıt Tarihi : 3.8.2003 22:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!