Cam kırıkları batıyor yüreğimin derinliklerine ,
Kanayan her hücrem avuç avuç kan akıtıyor, ellerime
Yorgun ,çaresiz bakışlar yine gözlerimde ,
Her gün karşılıyor beni aynada öylece.
Biliyorum bitmeyecek, geçmeyecek acısı ömrümce,
Ömrümün yarısı geçeli bir hayli zaman oldu
Neler yaşadım ne ışıklar söndü içimde
Her bir cümlemin ağırlığı çökse de yüreğime
Gündüzlere, hep umut ektim gecelerde
Mazinin ayak izleri bedenimden geçti
Yeniden başlasam hayata desem,
Geçmişi silsem, hiç düşünmesem,
Yeniden gülümser mi çocuk kalbim?
Çocukluğumun elinden tutsam,
Hayallerini gerçekleştirsem bir bir,
Şimdi neredesin, kiminlesin,nasılsın bilmiyorum
Unuttun mu beni hatırlıyor musun gülüşlerimi
Onu hiç bilmiyorum
Bildiğim, şimdi ben senli benli yılları
Bizli dünleri özlüyorum hem de çok,
Çoktan da çok özlüyorum.
Seni hangi kelimeye sığdırayım ki
Hangi cümle taşır seni
Hangi şiir anlatmaya yeter özlemini
Ya da hangi şarkı duyurur sana sesimi
Bugün günlerden “Sensizlik “
Sen gittiğinden beri
Bütün günlerimin adını “Sensizlik " koydum Hıçkırığımı da içime gömdüm
Öyle ağladım.
Düştüğüm kuyuyu çukur mu sandın?
Karardı her taraf, gece mi sandın?
Ayın doğuşunu şafak mı sandın?
Tut elimden ey yâr, yapamıyorum.
Soğuk ve karanlık bir kışta
Yitirdim tüm güzel renklerimi
Güneşe hasret toprağın bağrına
Bıraktım kurumuş tohumlarımı
Toprağın derinliklerine inerken
Yağmur bulutu gözlerimin ardındaydı,
Ruhumun gizli sitemi, sormadın.
Yara bere olmuş bedenimin kızıllığıydı
Gözüne kıpkırmızı yansıyan, görmedin.
Kelepçe vurulmuş dilimin suskunluğuydu,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!