Çok oldu gönlüme halat atmışsın
Sebepsiz sevgime gönül koymuşsun
Madem ömür soframa uğramıyorsun
Cam kırıkları batıyor yüreğimin derinliklerine ,
Kanayan her hücrem avuç avuç kan akıtıyor, ellerime
Yorgun ,çaresiz bakışlar yine gözlerimde ,
Her gün karşılıyor beni aynada öylece.
Biliyorum bitmeyecek, geçmeyecek acısı ömrümce,
Ömrümün kaçıncı demi,
Kaçıncı demlenişi bu acımın
Çayımı şekersiz içmem ama
Ömrümün yarısı geçeli bir hayli zaman oldu
Neler yaşadım ne ışıklar söndü içimde
Her bir cümlemin ağırlığı çökse de yüreğime
Gündüzlere, hep umut ektim gecelerde
Mazinin ayak izleri bedenimden geçti
Yeniden başlasam hayata desem,
Geçmişi silsem, hiç düşünmesem,
Yeniden gülümser mi çocuk kalbim?
Çocukluğumun elinden tutsam,
Hayallerini gerçekleştirsem bir bir,
Şair ruhumun özgür türküsüdür şiirlerim.
Buram buram hasret, buram buram umut kokar dizelerim.
Suskunluğumun biriken cümleleridir kalemimden süzülenler.
Yüreğine işliyorsa, bil ki bir parça sen, bir parça bendir sözcüklerim.
Şimdi neredesin, kiminlesin,nasılsın bilmiyorum
Unuttun mu beni hatırlıyor musun gülüşlerimi
Onu hiç bilmiyorum
Bildiğim, şimdi ben senli benli yılları
Bizli dünleri özlüyorum hem de çok,
Çoktan da çok özlüyorum.
Seni hangi kelimeye sığdırayım ki
Hangi cümle taşır seni
Hangi şiir anlatmaya yeter özlemini
Ya da hangi şarkı duyurur sana sesimi
Bugün günlerden “Sensizlik “
Sen gittiğinden beri
Bütün günlerimin adını “Sensizlik " koydum Hıçkırığımı da içime gömdüm
Öyle ağladım.
Düştüğüm kuyuyu çukur mu sandın?
Karardı her taraf, gece mi sandın?
Ayın doğuşunu şafak mı sandın?
Tut elimden ey yâr, yapamıyorum.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!