Sanma bu aşkın üstüne topraklar serptim,
Rengârenk güller ektim , bilemedin ki.
Görmeden dokunduğum bakışlarına
Ne dualar ettim, duyamadın ki.
“Benim şiirlerim, sadece bana ait değildir...
Bazen acıyla yoğrulmuş bir kadının gözyaşı olur kalemim,
Bazen kara sevdaya tutulmuş bir adamın sessiz çığlığı...
Kimi zaman bir sokak çocuğunun terk edilmişliğini,
Kimi zaman yaşlı bir yüreğin iç çekişini taşır dizelerim.
Yine bu gece de garip bir hüznü örttüm üstüme, yorgan niyetine…
Bilmediğim bir düşün içinde buldum kendimi; yine sabahladım.
Sen, seninle kurulmuş hayalleri lime lime savururken etrafa,
Ben yine ardından toplamakla uğraştım.
Sen uyurken, ben yine bizi düşündüm;
Geceyim ben
Sessizliğin içinde yankılanan bir çığlığım
Karanlığın içine gizlenmiş umudun gölgesiyim
Yıldız yıldız kaysa da içimde dilek taşlarım
Ayın gülümseyen yüzündendir sahte aydınlıklarım
Vakit gitme vakti, gidiyorum ben,
Senden,benden, bizden,herkesten,
Söylenecek söz yok konuşma lütfen,
Dünden,bugünden, yarından, gelecekten.
İkinci baharmış ben de kış oldu
Zaman su gibiymis ben de kor oldu
Sevdanın elinde yanıp kül oldu
Şimdi gel diyorsun nasıl geleyim
Sen Mecnun değildin, ben Leyla oldum
Kahvemde kokun kaldı, çayımda dumanın
Masamda sazın kaldı , içimde sızın
Bi de giderken ki o son bakışın
Gel al istersen , helâlleşelim
Aklımda resmin kaldı, gönlümde izin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!