fİL yAVRUSU... Şiiri - Necmettin Özelçi

Yavrular hep güzeldir
Çok sevimlidir...
Çiçekler gibidir
Çok sevilirler!

Aslında şirindir yavrular
Civcivler de çok hoştur!
Geçenlerde bir yerde
Rastladım rengarenk civcivlere...
Al, mor, yeşil ve mavi renklerde
Sanki olmuşlar birer oyuncak
Pes doğrusu
Bu kadar olur ancak!
Sanki boya kazanına atmışlar
Ne güzel de boyanmış
Oyuncak gibi satmışlar...

İçim burkuldu
Sanki anası tavuk;
Yavrusunu korumayıp
Seyre dalmış uyumuş tavuk gibi...

Bir kartal ya da şahin yavrusu
Böyle olur mu doğrusu? !

Aslanı kaplanı da aynıdır
Kimse yaklaşamaz bile...
Oynamak mümkün mü yavrusuyla
'Parçalar beni' korkusuyla!

Biraz daha heybetlilere bakalım
Yanında yavrusuyla koskocaman bir fil...
Görünce sakın: ' aman ne güzelmiş' diyerek
Yavruya koşma olursun gafil!

Fil yavrusuna yaklaşılmazmış
Öyle kuyruğuna kulağına dokunulmazmış
Ya o değişik hortumu...
Sakın el uzatma
Fil kükreyip homurdu mu!
Hele de insanoğlunu
'Allah yarattı...' demezmiş.
Ezer pestilini çıkarırmış...

İşte bu yüzden
Sakın sevmeyin fil yavrusunu
Göze alın ezilme korkusunu!

Herkes tavuk gibi değil
Civcivler oyuncak olmuş...
Renk renk ne güzel boyamışlar
İçim burkuldu acıyarak
Hem soğuk hem sıcak olmuş!
Sanki duygular…