hani kağıt nerde kalem
yazılmamış şiirimsin
hani tırmandığım kalem
dikilmemiş bayrağımsın
sen yokken hasretin vardı
tomurcuktun da açıldın
gülüm ana kucağında
ninnilerle de saçıldın
yavrum baba ocağında
uyu da can kızım uyu
kafesteysem bülbül gibi
anla, sanadır gazlelim
görmezsem güneş yüzünü
yele savrulan gazelim
bir beyaz gonca güldüm
çiçeğe durdum senle
dertli gezen gönüldüm
yeniden doğdum senle
aşka hasret bülbüldüm
nasılsın bal çiçeğim
bensiz gurbet ellerde
ararım sevdiceğim
seni elbet her yerde
yarim yoksa yanımda
dışarıda kar yağıyor
gönlüme sobayı koştum
sobada odun yerine
yakasız abayı yaktım
böylece çayı demledim
Bul beni yavrum, şu koca deryada;
Rıhtım ol bana, yeşil gözlerinle!
Boğuyor akıl, nefs hapsi dünyada;
Ufuk bir karış, yarım sözlerinle!
Seher vaktinde, viran ocağıma;
yağmur oldum boran oldum
can özümden yanar oldum
ay yüzlüme varam diye
gerçek aşkı arar oldum
gonca güller demet demet
Gece yorganını çekti semaya,
Ayın şavkıyla gönlüme daldım.
Hasretle yandığım nurlu simaya,
Güneşim doğsun diye baka kaldım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!