Fikret Turhan Şiirleri - Şair Fikret Turhan

Aşk...
Kimi zaman çatıdan...
Kimi de...
Bacanın kurumlarından
Gelir....
Aşk...

Bal..
Ya süzülür akar..
Ya ezilir çıkar
Peteğinden...
Biz
İnsanlar da...

Öyle bir zaman..
Gelir ki...
''Ağlamak''
Mutluluğa özdeş olur...
İşte....
O zaman

gök karardı....
yağmur....
yağacak sandım....
karanlık...
geçip gidince...
bulutlara kandığımı...

Ayrılık...
Ayrık otu gibi
Çekersin...çekersin...
Sonu gelmez....
Zira...
O meret otun

Ferytlarımda da...
Yakarılarımda da...
Fısıltılarımda da...
İçimdeki sessiz...
Çığlıklarımda bile...
Sen olacaksın...

Bu bir masal...
Bir varmış...bir yokmuş...
Masalın geçtiği yer
Büyük şehirlerden biriymiş...
Birileri sömürülürken...
Birileri semizleniyormuş...

Parmak...
İşaretiyle...
Göz takibiyle....
Gösterir...
Parmak...
Basılınca kişiyi...

Bir dalı
Kırmak istedim...
Ağaca içim acıdı...
Kıramadım...
Bir gülü...
Koparmak istedim...

Eğer...
Sen benim
Kitabım olsaydın...
Yağmurlarda
Islanmayasın diye
Ceketimin içinde