Fikret Kanat Şiirleri - Şair Fikret Kanat

Bilinmez kimsenin gerçek ahvali
Çok garip hallere düştüm zeynep
Görsen bazı akıllı bazı deli
Aklım ile hilafa düştüm zeynep

Görülmüyor ki artık baktıklarım

AZERİ ŞİİRİ
Sen meni sev,men seni sevim
Sen menim için yan
Men seni severah,yanim dutuşim
Glasik eşk neyse onu yaşıyah

soğuk bir rüzgar
iliklerime kadar işlemekte
ben seni bekliyorum yenişehir istasyonunda
mahşeri bir kalabalık var
gelenin gidenin hesabı yok
ben sensizim bir başıma

kırkikindi yağmurlarında doğmuşum
bu yüzden gülerken ağlamam
ağlarken gülecek bir şeyler bulmam
karanlık bulutlar arkasında
gülen bir yüzüm var
yağmurdan sonra açan güneş gibi

Uçurtmamı havalandıran
Rüzgar artık esmiyor
Sakladığım yerde
Misketlerimi bulamadım
Teyzeler elime şeker verip
Başımı okşamıyor

Gelincik
Hangi kırılası elin pençesine düştün
Hangi hoyrat gönlün esiri olup da soldun
Hangi macera sürükledi seni meçhul mecraya
Hangi tiran hapsetti dönüşü olmayan adaya
Söyle hangi yalanlara tutunabildin

ellerin ayrıldı elimden
bir dağdan çığ koparcasına
hayalin gitmedi gözümden
bakıp kaldım taparcasına

kayboldun gölgeni alıp sen

sen, aysbergin görülen
yüzüsün sadece
seni cana yakın,seni sevimli
seni dünyalar güzeli
yürekler ısıtan gösteren/
benim ölümsüz aşkım

bırak periyi masalı
bize kekik kokulu
sevdalar lazım
kim kaybetmiş ki;
kim bulacak cam ayakkabısını
kül kedisinin, pamuk prensesin

Gelinlik

hangi genç kızın
rüyası olmadın
hangi güzelin ideali
sen değildin