Feyzullah Kırca Şiirleri - Şair Feyzulla ...

DİNLE BAK SENDE(Gülce-Yunusça)

Yemen, Kafkasya derken, imdat der Çanakkale
Ne yokluklar içinde, ellerde Kırıkkale
Sineler siper olmuş, hepsi çelikten kale
Dünle bak sende, boğaz gelir söze

BİR KELEBEK GÖZLEDİM(Gülce-Üçgen)

Bir
Gülüş
Yansıyor
Bak yüzüme

SULTAN VELED ÇELEBİ (Gülce-Buluşma)

Maziden koşarak geldik soluksuz ve düşe kalka
Oturup sohbet dinledik, toplanıp olduk da halka
Kimimiz olduk biz hoca, kimimizse birer kalfa
Bir musiki dağılır bak, oradan bütün bir halka

ÖLÜM KÖPRÜMÜZ (Gülce-Tuğra)

Gâfiller aldırmaz, aymazlık yaşar
Kulluktan andırmaz, yanlış yol koşar
Sanmışken sonsuzdur, artık ömrümüz
Canlar solmuş durmaz, yol sondur şaşar

KÖTÜLÜKTEN NE ÇIKAR Kİ

Bıktım her şeyden
Hakaret ve sövgülerden,
İnsanlığa şeytanlık katanlardan
Kör gözüme parmak sokanlardan

KÜÇÜCÜKSÜN

Ey insan Kaf Dağı kadar, kendini büyük sansan da
Zengin olup Karun kadar, daha mülke uzansan da
Kırk develik anahtarla, kilitli mal kazansan da
Kefene sığacak kadar, küçücüksün sen unutma

LAGARI HASAN ÇELEBİ(Gülce-Buluşma)

…İnsanın içini aydınlatan güneşin altında
….Bulutların aheste bir seferi vardı
…..Göğün uçsuz bucaksız maviliklerinden
……Yağmur ha yağacaktı, ha yağardı

MAKAMDAN GİY FESİ (Gülce-Özgecan)

Huzur denen güzelce şey, ruhta tatmin duygusu,
Hayat ki; özlenen budur, her şeyin en enfesi…
Kibir denen hazince şey, insanın kin doygusu,
Sürekli közlenir durur, üflüyor bin ne_fesi,

MELEK YÜZLÜ ŞEYTAN

Otobüs müsün tren mi?
Acı acı bastığın fren mi?
Melek yüzlü şeytan sen mi?
Yoksa aşık üzmek tören mi?

HANIMLAR

Baş tacımızdır bizim, gönül’e ilacımız
Kimisi öz kızımız, kimisi de bacımız
Hemcinsimiz onlar, gördük başa tacımız
Elmanın yarısı biz, yarısı da hanımlar