Fevzi Şahingöz Şiirleri - Şair Fevzi Şah ...

Bir anda beğendim onu, aşkımız bir kaç gün sürdü,
Aradan seneler geçti, unutamadım bir türlü,
Deniz yosunlu o gözler, rûha öyle nakşetti ki,
Aradan seneler geçti, unutamadım bir türlü.

Hasretle hep bekliyorken,
Niçin halâ gelmiyorsun.
Yükselen şu feryâdımın,
Sesini hiç duymuyorsun.

Çok kederde hep gamdayım,

Nasıl oldu anlamadım, sen kalbimde saklanmışsın,
O mekânda büyüyerek, güller açıp çoğalmışsın.
Şimdi artık vücudumun, her yanını sen sarmışsın,
Söküp atmak öyle zor ki, sen içimde kök salmışsın.

Kalbimde ki ilk ateşsin, bu ateşin sönmeyecek,

Ne acılar çektim ben, gönül şad olur diye,
Zehri içtim su gibi, derman olacak diye,
Yandı tutuştu gönlüm, teselli bulur diye,
Zehri içtim su gibi, derman olacak diye,

Aşkın gizli büyüsü, bilmeden beni yaktı,

Ömrümce ben onu, hiç unutmadım,
O beni acaba, anar mı? bilmem,
Kalbinden tamamen, attı mı? beni,
Eski dostlarımdan, sorar mı? bilmem.

Gönlümü kaptırdım, amansız derde,

Öyle bir varlık ki, paha biçilmez, Annemin sevgisi, kalbimde yaşar. Bu dünyada benim, sahibim odur, Annemin sevgisi, kalbimde yaşar. Baksam onun güzel, temiz yüzüne, Güvenle uyurum, yatsam dizine, Her zaman muhtacım, doğru sözüne, Annemin sevgisi, kalbimde yaşar. Bu dünyaya beni getiren odur, Aylarca karnında taşıyan odur, Hayatın kahrını yaşayan odur, Annemin sevgisi, kalbimde yaşar.

Öyle bir zalimsin ki, bana hiç acımadın.
İçimde tüm yeşeren, güzel dalları kırdın.
Gizli gizli göz sözüp, melûl mahzun bakarak,
O tatlı sözlerinle, beni yürekten vurdun.

Gönül bahçeme girip, aşk ateşi yakarak,

Her akşam sahilde, güneş batarken,
Seni bekliyorum, gelmiyorsun âh,
Yakıyor hasretin, mahzun kalbimi,
Seni bekliyorum, gelmiyorsun âh.

Sen yoksan yanıma, kimse gelmesin,

Bin hüzünle beni, bırakıp gittin.
Artık kaybedecek neyim kaldı ki,
Hayatım karardı, ümidim bitti.
Artık kaybedecek neyim kaldı ki,

Kaybettiğim cismini, gözüm nerde arasın,
Hayalimden çıkmayan, yüreğimde yarasın.
Elveda aşkım artık, beni unut diyorsun,
Yaralı kalbim buna, söyle nasıl dayansın.

Aylar yıllar geçiyor, neden hiç dönmüyorsun,