Ben annemi hiç sevmedim
çünkü hiç yoktu o, yaşamamıştı
püsküllü mısır darısıydı saçları
gözleri göğ mavisi...
İçimi titretirdi annemin bakışları
KENDİME MEKTUPLAR
ŞİİRİMİ ARIYORUM
Çünkü Ben şair olmak istiyorum
Bu yazının başlığı “şiiri aramak” olacaktı. Böyle yapınca birilerine öğüt vermek anlamına geleceğini düşünerek daha engin davranmaya karar verdim. “Şiirimi Arıyorum” dedim. Önce kendi şiirimi aramalıydım.
Adı Orhan
soyadı Kanık
Velisi de var babadan kalma
yeni şiir diye bir şeyler yazmaktan sanık.
ne davacı kaldı ne yargıç ne de savcı
Sildim eski gözlerimi
gözlerimle birlikte yaşlarını da
yer açabilmek için yenilerine...
Güç topladım bin yıldır
sanırım zamanıdır
Öldürülmek değildi Sezar’ı yaralayan
Oğul dediği Brütüs’ün vurmasıydı onu
Hem de arkadan.
Brütüs de haklıydı kendince
tarihe geçmek istiyordu.
Sen beni sevince güller açıyor
güller yedi rengiyle birden açıyor
Ben seni sevince ağustos böcekleri susuyor
kulağına fıasıldadığıım şiirlerimi onlar da seviyor.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!